Eeltje Wijnja

Sa giet it

Op een regenachtige morgen in maart, zit ik met de inmiddels 73-jarige Eeltje Wijnja gezellig aan de eettafel om zijn TOP ‘63-verleden door te spreken.

Eeltje is een TOP’63- lid vanaf het eerste uur. Hij was aanwezig bij de oprichtingsvergadering in Café de Jager in 1963 en is direct lid geworden. Eeltje was nauw betrokken bij het voetbalklaar maken van het eerste wedstrijdveld, een stuk land van de kerk tegenover smederij Postma. Drainagebuizen van klei werden bij Dijkstra aan de Oude Oppenhuizerweg betrokken. Om het veld vlak te krijgen werd grond bij "De opslach" in Uitwellingerga vandaan gehaald.

Na een jaar of twee/drie voetballen, vooral in het tweede, zegt Eeltje, is hij de B- en C-jeugd gaan trainen. Als hij namen van voetballers noemt uit die tijd, worden de broers Henk en Marten van der Veen en Geert Fabriek als eersten genoemd. Het trainingsveld was in die tijd niet al te best en omringd door sloten. Vaak gingen spelers dwars door de sloot om een bal op te halen. Bij al te slechte omstandigheden werd uitgeweken naar de gymnastiekzaal "De Lantearne". Eeltje was een trainer die zelf graag mee trainde. De keepers werden getraind door een speler die de keeper onder vuur nam. In het oude Heerenveen stadion heeft Eeltje een trainerscursus gevolgd en zag dat er bij het voetbal nog de nodige technische en tactische beginselen bijgebracht moesten worden.

In die tijd was de trainer ook de leider van het elftal. Dit betekende dat er vervoer moest worden geregeld voor de uitwedstrijden en problemen moesten worden opgelost bij te weinig spelers. Eeltje heeft overigens ook wel eens te maken heeft gehad met teveel spelers in een elftal. Hij had toen de tweeling Kouwenhoven in zijn team en liet ze ieder een helft spelen op één wedstrijdkaart. Viel niemand op!

Eeltje zat ook in het bestuur, o.a. als wedstrijdleider. Later in het jeugdbestuur. Mensen als Meeuwes Hoekstra, Eppie Raadveld en Minne Jansen noemt hij als zijn "collega’s" in het bestuur.

Alsof zijn activiteiten voor TOP ’63 nog niet genoeg waren, heeft Eeltje daarnaast ook nog vaak de grensrechtervlag gehanteerd. Het betekende dat Eeltje in die tijd weinig thuis was wegens de voetballerij. "Oan ‘e bou fan de earste kantine/klaeikeamer ha ’k net folle dien" zegt Eeltje. Hij kampte met gezondheidsproblemen aan zijn handen. Omdat hij toen nog bij Blanco in het roestvrij staal werkte, heeft hij wel de ophangbeugels voor de banken gemaakt.

In 1974/1975 is Eeltje op een wat rare manier bij de club vetrokken. Een meningsverschil bij het afrekenen van consumpties in de kantine, heeft hem doen besluiten het TOP-gebeuren achter zich te laten. Een viertal jaren later heeft het weinig gescheeld of hij was nog een tijdlang bij TOP- en Dorpsnieuws betrokken geweest. De redactie van dit blad was op een slaapkamer van Hendrik Gosses Schraa aan de Bonningastrjitte. Bij de tweemansredactie van Hendrik Gosses Schraa en zijn vrouw heeft hij één dag meegewerkt.

Tijdens de zware sneeuwval in 1979 kon hij weer aan het werk bij de Zwette Garage in Scharnegoutum. Bekende TOP’63 -namen als Ruurd Leenstra en Uiltje de Jong werkten daar ook in die tijd. Hiermee was het TOP’63 -tijdperk van Eeltje definitief afgesloten. Hij is gaan racefietsen. Daarna heeft hij zich op jeu de boules en de wandelsport toegelegd. Naast vijf Elfstedentochten, hoopt Eeltje dit jaar voor de zesde keer de vierdaagse van Nijmegen te lopen. Na zijn werkzame leven is Eeltje nog vrijwilliger geweest in AZC’s te Uitwellingerga, Joure en Lemmer.

Op de vraag hoe hij nu naar TOP ’63 kijkt zegt Eeltje: "It wie doe in moaie tiid, ik ha’t wurk foar TOP’63 graach dien". Hij volgt de club nog in de krant en op de websites. Hij heeft nog wel eens op het punt gestaan om weer naar het voetbalveld te gaan, maar dit is er niet van gekomen. "Sa giet it".

Gerben Visser